Bary drewniane, jak przystało na wyroby z przyrodniego surowca, niezależnie od rodzaju drewna, to sprzęty stolarskie o niebywałej trwałości.
Drewno same w sobie potrafi być trwałe, w jednakich warunkach, nawet tysiące lat.
Karczmy zazwyczaj stawiano z drewna okrągłego iglastego, natomiast stolarkę meblową, czyli stoły oraz zydle, czyniono z surowców twardych gatunków.
Szczyty barów były wytwarzane natomiast z drewna najtwardszego, czyli buczyny oraz jesionu.
Taki blat strzymywał wieloletnie użytkowanie, rozlewanie trunków, cięcia nożami.
Szlachta, urządzając swe biesiady, chętnie korzystała z ówczesnych, własnych barów, gdzie oddawano się rozkoszy podniebienia jak i polityce.
Także i wśród mieszczaństwa, wieków minionych, chętnie uczęszczano do przybytków, gdzie można było zasiąść przy kuflu lub czaszy przedniego trunku. Jak widać, bar drewniany przyczyniał się do "zbliżania" ludzi.