W dzisiejszym wpisie przedłożę państwu nieco zupełnie istotnych spraw związanych z łączeniem części drewna inaczej niż na łączniki stalowe.

Słowem wstępu pozwolę sobie nadmienić, że historia klejenia jest dłuższa niż istnienie naszego gatunku, niemożliwe? A jednak. Klejenie drewna.

Według badań archeologicznych stosowanie klejów jest znane kulturze człowieczej od przynajmniej dwustu tysięcy lat!

Człowiek neandertalski stosował miękkie żywice drzewne do osadzania grotów kamiennych w styliskach.

Oczywiście sprytny Człowiek próbował przez całą swoją historię przeróżnych rodzajów lepiszcz. Okazuje się, ze w Babilonie stosowano asfalt do lepienia wytworów z kości słoniowej. Klejenie drewna.

W Egipcie natomiast w czasach Tutmosa Trzeciego, malowidła upiększano wklejanymi cząstkami z drewna, przy okazji stosowano, oczywiście  nieco później, kleje ze skrobi pszennej oraz pochodzenia zwierzęcego. Klejenie drewna.

Nieco później i nieco dalej na północ, Goci przy wyrabianiu drewnianych szkatułek, używają białek jaj kurzych do zespalania ze sobą części. Klejenie drewna.

W czasach już zupełnie nam bliskich korzystano z klejów kostnych, z klejów otrzymywanych z białka mlecznego, z klejów produkowanych z przetworzenia skóry zwierzęcej.

Nowoczesne technologie spajania klejami powierzchni, wykorzystują obecnie syntetycznie otrzymywane kleje. Należą do nich kleje chemicznie i utwardzane temperaturowo. Klejenie drewna.

Przechodząc do sprawy związanej z klejeniem drewna, nie możemy  nie wspomnieć, pomijając chwilowo zasadniczość tak zwanych sił adhezji, o właściwym przygotowaniu powierzchni drewna. Klejenie drewna.

Zupełnie zasadniczą rzeczą jest stosowne wygładzenie powierzchni elementu drewnianego do łączenia na klej.

Oczywiście można próbować kleić części wyrobu bez stosownej obróbki struganiem, pozostawiając ślad tak zwanego rzazu (rozcięcia) po obróbce rozkrojem, nie mniej jednak wygląd takiego łączenia może dawać dużo do życzenia. Klejenie drewna istotą wyrobu.

Dla klejenia części graniakowych pod większe połacie drewniane, dla przykładu podajmy blat do stołu, dokładność obróbki sprzyja zwiększeniu powierzchni styku jednocześnie wzmacniając siły lepkości a po ściśnięciu jeszcze staranniejsze i ściśliwe zespolenie. Klejenie drewna.

Warto także wiedzieć, iż sama spoina wykonana tym samym rodzajem kleju, inaczej będzie się zachowywać przy różnych rodzajach drewna. Klejenie drewna.

Drewna miękkie poddają się znacznie lepiej procesowi zacisku podczas klejenia niźli twarde, przeto warto pamiętać aby przy twardych rodzajach, takich jak, dąb, jesion, wiąz, buk i grab, stosować jeszcze dokładniejszą obróbkę struganiem oraz stosowanie większych sił ściskających podczas klejenia.