Witam serdecznie
W dzisiejszym wpisie, przedłożę państwu wiedzę o czynnościach przygotowawczych i obróbczych drewna stolarskiego
Najprzedniejszą z nich jest dobór właściwego materiału, jeśli szukamy drewna na schody z drewna, winniśmy szukać takiego, które winno być o małej ilości sęków i innych wad.
Istotne jest także by czas odpuszczania był zachowany oraz właściwa wilgotność.
Gdy dokonaliśmy wyboru, zakupiliśmy tarcicę, mamy ją już na cechowni, wszczynamy rozmierzanie pod zadane części. Czynność tą nazywamy trasowaniem.
Polega ona na przenoszeniu kształtów zamierzonych na powierzchnię tarcicy. Działanie takowe ma za zadanie wybór najwłaściwszego drewna oraz jego skuteczne oszczędzanie.
Następnym krokiem w czynnościach obrabiania drewna na wyroby stolarskie jest -rozkrój.
Wyróżniamy rozkrój wstępny poprzeczny oraz rozkrój wstępny wzdłużny. Pierwszy z nich pozwala manipulować materiałem na zadaną długość, drugi natomiast na późniejsza szerokość.
Po dokonaniu rozkroju przechodzimy do dalszej obróbki części surowej.
Kolejną czynnością jest struganie wyrównujące.
Gdy wykonaliśmy już rozkrój, tarcica jest w żaden sposób nie przysposobiona do dalszej z nią pracy, trzeba zrównać powierzchnię elementów aby można je było złożyć na szerokość oraz na grubość bez odchyłek (szczelin).
Do tej czynności stosujemy strugarkę wyrówniarkę. Istotne jest, aby wykonać struganie bazowe, tzn. przygotować dwie powierzchnie bazowe, przeważnie przeciwległe, aby osiągnąć kąt prosty pomiędzy nimi.
Po wyrównywaniu, części nasze surowe, doprowadzić warto do właściwej grubości, do tego służy strugarka grubościowa.
Po przepuszczeniu elementów przez maszynę mamy gotowe surówki.
W tym etapie przygotowujemy drewno do łączenia, jeśli mamy wyrobić większą połać.
Przechodzimy do układania poszczególnych sortów, zwanymi na tym poziomie działania, kantówkami lub deseczkami.
Po sklejeniu, następuje przygotowywanie powierzchni tak sklejonej płyty.
Jeśli podczas działania na maszynach pojawiły się jakieś uszkodzenia, wypełniamy je masami lub stosujemy wklejki.
Podstawową czynnością technologiczną jest szpachlowanie.
Po naniesieniu szpachli, stosujemy zespół działań: szlif, kolejne szpachlowanie wykończające, kolejny szlif.
Warto znać, że przy większych ubytkach, przy odparowaniu rozpuszczalnika ze szpachli, zmniejsza się jej objętość, przeto pojawić się mogą zagłębienia.
Kolejnym etapem jest okres odpuszczania, drewno sklejone oraz wykończone powierzchniowo powinno odleżeć jeden dzień aby wszystkie spoiny klejowe utwardziły się oraz możliwe naprężenia zniosły.
Po tak dokonanym sezonowaniu, przechodzimy do nanoszenia barwideł, olejów lub lakierów.
Do zabezpieczania powierzchni stosuje się zawsze warstwę podkładową, która zmniejsza po pierwsze chłonność podłoża oraz wyrównuje wszelkie nierówności.
Oczywiście istnieje także podczas nanoszenia pokryć farbiarskich między szlifowanie.
Włókno drzewne podczas chłonięcia, podnosi się i ten efekt niweluje się szlifowaniem lub matowaniem, oczywiście po to aby osiągnąć właściwą gładkość powierzchni.