Witam ponownie

Jak nadmieniłem w ostatnim artykule, dziś zaprezentuję państwu w jaki sposób stolarz dokonuje łączenia elementów w swoich wyrobach, na przykładzie mebli skrzyniowych oraz szkieletowych.

Już od starożytności ludzie zajmujący się wyrobem sprzętów stolarskich, aby dokonać scalenia części, z których owe miały się składać.

Prawdopodobnie poprzez obserwację przyrody, wpadnięto na najskuteczniejszy sposób łączenia, mianowicie zastosowano tzw. połączenie czopowe.

Do dziś używamy tego już wiekowego połączenia stolarskiego. Jak ono wygląda?

Praktycznie każda ława drewniana, stół z drewna oraz krzesło drewniane jest zestalone za pomocą takiego właśnie połączenia.

Ustalono, że połączenie czopowe jest jednym z najmocniejszych połączeń stolarskich.

Oczywiście nie tylko meble szkieletowe są w ten sposób łączone, istnieje wiele dzieł stolarskich, które w swojej budowie takowe posiadają.

Wątek połączeń czopowych w innych wyrobach, poruszymy w odrębnym artykule.

Jak to bywa w życiu, iż istnieje wielość form jednej rzeczy, tak więc i pośród powyższych wyróżniamy także ich odmiany.

Połączenia stolarskie czopowe kryte dzielimy na: czołowe oraz kątowe, czołowe to takie, gdy chcemy wykonać złączenie dwu elementów od przednich stron, np. dwie deseczki aby stworzyły jedną długą natomiast kątowe to takie, gdy chcemy dokonać złączenia dwu deseczek pod kątem prostym.

Przykład połączenia czopowego kątowego uwidoczniony jest na rycinie powyżej.

Jeśli zaś idzie o połączenia czopowe w złączaniu części mebli skrzyniowych, stosowano kiedyś przede wszystkim

Połączenia wczepowe proste

oraz połączenia wczepowe ukośne (jaskółczy ogon, płetwa)

W meblach drewnianych o konstrukcji skrzyniowej, stosujemy częściej połączenia na łączniki typu: kołki płaskie, kołki okrągłe oraz wklejki.

Wracając do połączeń wczepowych prostych i wczepowych skośnych, te pierwsze stosujemy przede wszystkim w scalaniu boków szuflad z tyłami, natomiast

tych drugich używamy do klecenia czół szuflad.

Pewnie pojawi się zapytanie, czemu akurat w ten sposób najlepiej używać tych połączeń. Śpieszę z wyjaśnieniem.

Złączenie wczepem skośnym (jaskółczym ogonem, płetwą) jest bardzo wytrzymałe na działanie sił rozrywających, przeto ciągłe, przez lata, otwieranie oraz zamykanie szuflad, nie spowoduje zerwania łączeń za pomocą klejów.  

Często się to natomiast zdarza przy prostym połączeniu kołkowym. 

Połączenie na jaskółczy ogon także świetnie się sprawdza w zespalaniu wieńców ( płyty szczytowej oraz dolnej mebla ) skrzyni.

Jako, iż mebel czasem lubi być przestawiany lub nawet przenoszony, takie połączenie daje nam gwarancję wytrzymałości.

Są obecnie jeszcze meble sprzed setek lat złączone tym rodzajem połączenia.

Mam nadzieję, iż w przystępny sposób odsłoniłem przed państwem wstęp do tajników połączeń.

W kolejnym artykule przybliżę państwu sposoby łączenia drewna na szerokość a stosowanego do wyrobu siedzisk oraz większych połaci meblowych, takich jak boki, działy oraz wieńce.

Właścicielami rycin są: http://www.lech-bud.org/ oraz http://meble.swarzedz.pl/