Drewno przetarte ma różne grubości i szerokości oraz różną jakość. Przeto po przetarciu surowca należy przeprowadzić klasyfikację wymiarową i jakościową materiałów tartych.

Tarcica jest iglasta i liściasta. Dzielimy ją na obrzynaną i nie obrzynaną.

Tarcicę pozyskujemy z drewna sosny, świerka, modrzewia i jodły. Tarcicę obrzynaną dzieli się na sześć klas jakości oraz na deski hubiaste oraz okorkowe. W zależności od tego, z jakiej części przekroju poprzecznego kłody pochodzi tarcica, rozróżnia się materiał główny i materiał boczny.

W tarcicy obrzynanej dzieli się deski i bale obrzynane, w zależności od jakości drewna i obróbki, na sześć klas jakości, a listwy, łaty,krawędziaki i belki na trzy klasy.

W zależności od długości tarcicę iglastą nieobrzynaną i obrzynaną dzieli się na długą od 2,5 m wzwyż, krótką od 1 do 2,4 m i najkrótszą od 0,5 do 0,9, ze stopniowaniem co 10 cm.

Tarcicę nie obrzynaną uzyskujemy przez jednorazowe przetarcie na ostro surowca drzewnego. Tarcica ta ma nie oberżnięte boki. Wymiary tarcicy iglastej nie obrzynanej są nastepujące:

Deski (materiał główny)- grubość od 13 do 45 mm, odkrycie od 80 do 140 mm, długość- długi, krótkie, najkrótsze. Bale (materiał główny)- grubość od 50 do 100 mm, najmniejsza szerokość odkrycia od 160 do 180 mm, długość- długie i krótkie. Deski (materiał boczny)- grubość od 13 do do 32 mm, najmniejsza szerokość odkrycia od 80 do 120 mm, długość- długie i krótkie.

Deski hubiaste- grubość od 16 do 32 mm, najmniejsza szerokość odkrycia od 80 do 120 mm, długość- długie i krótkie. Deski okorkowe-grubość od 16 do 25 mm, najmniejsza szerokość odkrycia poniżej 80 mm, długość- 1, 1,15, 1,25, 1,5, 1,75, 2.