Witam serdecznie

Dziś omówimy sobie rodzaje połączeń w mniejszych jak i większych połaciach drewna klejonego.

Aby wykonać w miarę zrównoważoną szeroką powierzchnię z drewna, warto przestrzegać trzech zasad:

1. Suche drewno, najlepiej takie, które podczas obróbki, będzie suchsze od miejsca przeznaczenia o ok 2%

2. Drewno odpuszczone, to znaczy takie, które było właściwie sezonowane po ścięciu drzewa

3. Ułożenie deseczek zgodnie z zasadami, najlepiej tak, aby słoje były odbiciem lustrzanym lub  naprzemianległe.

Jeśli spełniliśmy powyższe, mamy już przygotowane elementy surowe, przechodzimy dalej.

Kolejnym krokiem jest aplikacja kleju, następnie złożenie, załadowanie w ściski, i już. Pozostaje poczekać do wyschnięcia.

Właściwie nic nie powiedziałem o tym jak można skleić deseczki.

Mamy dwa sposoby na to aby, powiedzmy blat, czy siedzisko, czy też płyty, z których będą wykonane części mebla skrzyniowego, taka powierzchnia była zdecydowanie stabilna wymiarowo.

Deseczki, z których poczynimy powyższe, winno się łączyć najsamprzód na grubość a następnie na szerokość.

Pytanie po co? Klejenie na grubość zmniejsza wrażliwość drewna na paczenie oraz kurcz.

Gdybyśmy skleili, na przykład blat z drewna o grubości 2 cm i pozostałych wymiarach większych niż metr bieżący, mamy murowane spaczenie.

Niczym przyjemnym jest posiadać szafkę z krzywymi częściami:)

Przyszedł czas aby powiedzieć jak nazywa się rodzina połączeń, które stosujemy do wyrabiania powyższych.

Są to połączenia stykowe.

Dokładniej, stykowe wzdłużne. A z nich, z kolei wyróżniamy wcześniej opisane, stykowe wzdłużne na grubość oraz stykowe wzdłużne na szerokość.

Można oczywiście nie zajmować się tak żmudną pracą, zakupić powiedzmy płytę stolarską lub sklejkę aby wykonać błyskawicznie potrzebny element.

To dobre rozwiązanie do produkcyjnego wytwarzania.

My zajmujemy się tradycyjnym sposobem wyrabiania. Oczywiście nie wyczerpują tematu wieści podane powyżej.

W technologii stolarskiej występuje całkiem sporo sposobów aby utrzymać drewno w ryzach.

Skutecznym sposobem wzmocnienia dużej płaszczyzny z drewna, jest klejenie krzyżowe.

Najlepszym przykładem owego jest sklejka. Płaty drewna układa się prostopadle a następnie skleja.

Siły, które w pojedynczych warstwach, zwinęłyby cienkie bryty w rulon, w duszy sklejki są w równowadze, paczenie i kurczenie się znoszą. Drewno siłuje się samo ze sobą, mówiąc dosadnie.

Mam szczerą nadzieję, że udało się państwu przebrnąć przez lawinę pojęć:)

Życzę aby powyższa wiedza się przydała w amatorskim jak i zawodowym wyrobie stolarskich sprzętów.

Pozdrawiam

Sebastian