W dzisiejszym wpisie przedstawię:

Stół drewniany bezoskrzyniowy, różnice między nim a oskrzyniowym.

Stół rozkładany.

Stół drewniany, jak już wspominałem we wcześniejszym artykule, posiada różne wątki w budowie.

Główną cechą wszystkich stołów, są nogi i blaty oraz łączyny.

Stoły drewniane bezoskrzyniowe, jak nazwa wnosi, nie posiadają jednak łączyn, które zespalałyby ze sobą, w porządną jedność.

Nogi są wpinane bezpośrednio w szczyt. Jest kilka sposobów łączenia: na śruby z podwójnym gwintem, na kołki, na śruby z metalowym gniazdem.

Czasem także stosuję się łączenie (wklejanie) bezpośrednie w powierzchnię boczną blatu.

Stoły drewniane dzielimy także na tzw. rozsuwane (rozkładane) i nie rozsuwane (nie rozkładane)

Nierozsuwane to te, których płyta robocza jest jednolita, na stałe osadzona na szkielecie nośnym.

Natomiast rozsuwane posiadają płytę roboczą główną dwuczęściową, oraz dodatkowe płyty robocze uzupełniające.

Aby stół drewniany był rozsuwalnym, powinien posiadać w swojej budowie listwy wiodące.

Kiedyś listwami wiodącymi były części graniakowe drewna, dziś natomiast stosuje się także przeróżne prowadnice metalowe.

Wyróżniamy listwy: zwykłe, z wysuwem niezależnym, każda z szyna wysuwana jest osobno oraz wysuw szyny jednoczesny, to znaczy, że wystarczy pociągać płytę roboczą główną z jednej strony, aby druga, w tym samy czasie także była wysuwana.

Tego typu rozwiązania sprawdzają się w stołach drewnianych o stałej oskrzyni.

Mamy także stoły drewniane, po złożeniu, które są niewielkich rozmiarów, jednakże po rozłożeniu możemy osiągać zawrotne długości, nawet do kilku metrów.

Niejednokrotnie stoły takie posiadają dodatkowe nogi usztywniające montowane pod blat, po pełnym rozłożeniu.

W tych stołach stosowane są tzw. prowadnice wysuwane wieloczęściowe.

Warto także wspomnieć, iż stoły drewniane przybrały także bardziej lekkie bryły w postaci przeróżnej maści stolików, ław, konsolek, itd.

O nich w kolejnej odsłonie już niebawem.