W dzisiejszym wpisie przedstawię ogólnie wyrób zabudowy kuchennej z drewna.

Aby poważnie podejść do sprawy stawiania zabudowy kuchennej, najsamprzód warto stworzyć szkic wymiarów oraz zapoznać się ze standardowymi wymiarami ujętymi w normy.

Ważne są wysokości szafek dolnych oraz górnych a także ich głębokości oraz szerokości.

Zabudowę kuchenną można rozmierzać w wszelakiej maści programach komputerowych, my natomiast skupimy się na zwyczajowym jej rozmierzaniu, czyli miarka, ołówek oraz kartka.

Po stworzeniu odpowiednich szkiców, przechodzimy do rozmierzania podzespołów skrzyń naszej przyszłej zabudowy kuchennej.

Oczywiście aby dokonać powyższego, powinniśmy być w posiadaniu surowca do ich wyrobu. Przyjmujemy płytę stolarską za właściwy półprodukt do tworzenia.

Płyta stolarska jest o niebo zdrowsza niż jakakolwiek płyta meblowa wiórowa. Można także mówić o jej wysokiej stabilności na paczenie się.

Zainteresowanych odsyłam do wiadomości jak jest zbudowana płyta stolarska.

Dobrze, jeśli już mamy ogląd jak wygląda surowiec, wracamy do rozmierzania.

Jeśli ktoś robi to pierwszy raz, winien się mocno skupić.

Dlaczego, ktoś zapyta?

Jest jeden główny powód, przy pośpiesznym rozmierzaniu, możemy się pomylić na wymiarach, dokonać niewłaściwego rozkroju i klops, płyta zepsuta.

Zabudowa kuchenna zaczyna się ujawniać.

Płytę można rozkrajać własnoręcznie lub zlecić rozkrój na zewnątrz. Co odważniejszy twórca, za żyłką rękodzielnika sam podejmie się tegoż wyzwania, czego gratuluję.

Idźmy dalej.

Istnieje takie zjawisko, które nazywa się trasowaniem. Ów pojęcie określa czynność nanoszenia linii cięć na płycie stolarskiej.

W zależności od ilości "formatek" lub jak kto woli płyt, warto mądrze rozmierzać, tak aby było jak najmniej odpadów.

Aby zabudowa kuchenna nie wyszła nam za drogo w surowinie, gorąco polecam oszczędność.

Najlepiej jest solidnie pogłówkować i nawet szkicować sobie na lewej stronie płyty, potencjalne rozmierzenia aby jak zauważyłem powyżej, zabudowa kuchenna nie okazała się zbyt droga.

Warto mieć pod ręką ołówek techniczny i gumkę twardą, w razie gdyby była potrzebna do starcia niefortunnych kresek.

Niech nasza przyszła zabudowa kuchenna będzie trwała.

Po właściwym naniesieniu linii, rozkrajamy płytę na boki, wieńce dolne i łączyny górne, jeśli to będą szafki stojące, jeśli zaś wiszące to boki oraz wieńce górne i dolne. Zabudowa kuchenna, krok po kroku.

Nadmienię, iż aby osiągnąć właściwy wymiar netto wyrobu, powinniśmy od szerokości nominalnej odjąć dwie grubości płyt.

Po złączeniu boków i innych płyt w skrzynię, osadzamy plecy aby usztywnić calą skrzynię. Przechodzimy do osadzania prowadnic pod szuflady i wyrabiamy fronty.

Zabudowa kuchenna powstała.

W nastepnym wpisie opiszę osadzanie wyrobionych frontów i drzwiczek.